كشور ایران علیرغم وسعت زیاد در زمره كشورهای كم جنگل دنیا محسوب می شود و امروزه بخشی از نیاز چوبی خود را از طریق واردات تأمین می نماید. تنها بخش كوچكی از این سرزمین (جنگل های شمال) پوشیده از جنگل های تجاری بوده كه قسمتی از نیازهای چوبی كشور توسط این جنگلها برآورده می شود. تقریبا” تمامی گردهبینههای بهره برداری شده توسط چوبكشهای زمینی[1] از عرصه های جنگلی شمال كشور خارج میشوند. در واقع میتوان گفت چوبكشی زمینی معمولترین روش مورد استفاده برای خروج چوب است (Wasterlund and Hassan, 1995).
تحقیق حاضر سعی دارد با در نظر گرفتن روند تدریجی تغییرات در كوبیدگی، شیاری شدن، جابجایی عمودی، تولید رواناب و هدررفت خاك[9] و تعیین سطح آستانه كوبیدگی مسیرهای اسكیدررو در ترددها و شیبهای طولی مختلف مسیر چوبكشی به سؤالات اساسی زیر پاسخ دهد:
1- تراكم خاك با شیب طولی مسیر و تعداد تردد چه ارتباطی دارد؟
2- وضعیت و میزان فرسایش ناشی از ماشین در شیبها و ترددهای مختلف چگونه است؟
3- چه ارتباطی بین عمق شیار با شیب طولی و تعداد تردد وجود دارد؟
4- روند کاهش رطوبت خاک در ترددها و شیبهای مختلف چگونه است؟
5- وضعیت كلی تخریب خاك[10] در مسیرهای چوبكشی چگونه است؟
بر همین اساس، فرضیه هایی كه این تحقیق در پی رد یا اثبات آنهاست، به شرح زیر میباشند:
1- میزان كوبیدگی خاك در شیب های طولی مختلف تفاوت معنیداری ندارد.
2- اختلاف فرسایش خاك ایجاد شده در شیبهای طولی و ترددهای متفاوت معنیدار است.
3- عمق شیار ایجاد شده در شیبها و ترددهای مختلف یكسان نیست.
4- اختلاف میزان رطوبت خاک در شیبها و ترددهای مختلف معنی دار است.
5- وضعیت كلی تخریب خاك در كلیه مسیرهای چوبكشی بسیار شدید میباشد.
1-2 كلیات
1-2-1 كوبیدگی
خرید اینترنتی فایل کامل :
خاك تشكیل شده از ذرات جامد و حفراتی كه با آب یا هوا پر شده اند، افزایش وزن مخصوص مجموع تخلخل خاك را كاهش میدهد. حفرات موجود در خاك دارای اندازه و ابعاد متنوع هستند كه اصولاً به وسیله بافت و ساختار خاك تعیین میشوند (Webb, 2002). در طول فرایند كوبیدگی حفرات بزرگ خاك در مقایسه با حفرات ریزتر بیشتر مستعد تخریب هستند، از اینرو كوبیدگی بیشتر بر تخلخلهای بزرگ خاك تاثیر میگذارد (Yavuzcan et al., 2005). تخلخلهای بزرگ نقش مهمتری در نگهداشت آب و هوا ایفا میكنند. علاوه بر این شرایط مطللوبی برای گسترش ریشه و رشد گیاهان و جانوران خاك ایجاد میكند (Greacen and Sands, 1980). در پی كاهش تخلخلهای بزرگ در اثر كوبیدگی حركت آب و هوا در خاك كاهش یافته و محدودیتهای فیزیكی در مقابل نفوذ ریشهها ایجاد می شود (Trautner and Arvidsson, 2003).
1-2-2 جابجایی
طبق تعریف جابجایی عبارت از هر حرکت فیزیکی مواد خاکی ناشی از تردد تجهیزات چوبکشی و حرکت تنهها است. جابجایی شامل برداشت خاک به وسیله تجهیزات، تایرها، تنهها و بی حفاظ ماندن مواد زیر سطحی است (Quesnel and Curran, 2000) منظور از جابجایی در اینجا حرکت مواد خاکی در اثر فرسایش نیست. جابجایی به همراه کوبیدگی دو تخریب عمده خاکهای جنگلی هستند (Tan et al., 2005). عوامل اصلی تعیین کننده جابجایی خاک شامل شیب، وضعیت دامنه، نوع و کیفیت روش چوبکشی مورد استفاده در چوبکشی زمینی میباشد (Williamson and Neilsen, 2003).
1-2-3 شیاری شدن[19]
بنا به تعریف کانال ایجاد شده به طول حداقل 2 متر و عمق حداقل 5 سانتیمتر در زیر چرخ ماشینآلات چوبکشی است (MacDonald et al., 2001). شیاری شدن عموماً در ظرفیتهای رطوبتی بالا و در ترکیب با کوبیدگی اتفاق میافتد (Pöyry, 1992). شیار ایجاد شده سبب قطع زهکش زیر سطحی (Aust et al., 1993) شده و به واسطه ایجاد کانال و كاهش نفوذپذیری در بستر به علت كوبیدگی، رواناب افزایش یافته و در نهایت سبب فرسایش خاک می شود (Pöyry, 1992). از دیگر اثرات شیاری شدن وارد شدن صدمات فیزیكی به سیستم ریشه ای موجود است كه می تواند برای درختان باقی مانده در عرصه مضر باشد. این وضعیت بیشتر گونه هایی كه از طریق ریشه جوش تكثیر میكنند زیان آور میباشد (Pöyry, 1992).
1-2-4 فرسایش
جدا شدن لایه سطحی زمین بوسیله نیروهای اعمال شده توسط آب، باد و یخ میباشد، که میزان آن در اثر فعالیتهای انسانی به سرعت افزایش مییابد (Rab et al., 2005). یکی از مهمترین عوامل تسریع کننده میزان فرسایش در جنگل، بهره برداری و عملیات چوبکشی است (Croke et al., 2001). درجه فرسایش در عرصه های جنگلی به فاکتورهایی چون نوع و کیفیت روش اعمال شده (Rab et al., 2005)، طول دامنه، شیب، میزان بارندگی، شدت و استمرار بارندگی، نفوذپذیری (Grigal, 2000)، تاج پوشش، تراکم نهال و عمق لاشبرگ بستگی دارد (Hartanto et al., 2003).
جابجایی تنها در زمان چوبکشی اتفاق افتاده حال آن که فرسایش می تواند در طول چوبکشی و یا زمانی غیر از آن نیز به وقوع بپیوندد. فرسایش سبب تأثیرات زیانآور در درون و بیرون از عرصه می شود. تأثیرات درون عرصه ای شامل کاهش حاصلخیزی[20] در نتیجه هدررفت عناصر غذایی، مواد آلی، خاک معدنی و بیرون افتادگی خاک زیر سطحی نامطلوب است (Grigal, 2000; Hartanto et al., 2003). تأثیرات بیرون عرصهایی آن نیز شامل کاهش کیفیت آب، افزایش تولید رسوب و اثرات منفی روی رودخانه است (Greacen and Sands, 1980). به طور کلی در حین عملیات چوبکشی و بهره برداری به دلیل کاهش میزان نفوذپذیری (Pöyry, 1992; Carter and McDonald, 1996) میزان رواناب و به دنبال آن میزان فرسایش و هدررفت خاک نیز افزایش مییابد (Greacen and Sands, 1980).